Protokoły routingu IP
Określanie ścieżki

Określanie ścieżki odbywa się na poziomie warstwy sieci. Funkcja określania ścieżki pozwala routerowi na porównanie adresu odbiorcy z dostępnymi trasami zawartymi w tablicy routingu i na wybór najlepszej ścieżki. Routery mogą zdobyć informacje na temat dostępnych tras za pomocą routingu statycznego lub dynamicznego. Trasy skonfigurowane ręcznie przez administratorów sieci określane są mianem tras statycznych. Trasy, o których informacje zostały otrzymane od innych routerów za pomocą protokołu routingu, określane są mianem tras dynamicznych.

Routery wykorzystują proces określania ścieżki w celu podjęcia decyzji dotyczącej portu, przez który należy wysłać nadchodzący pakiet, aby dotarł do swego adresata. Proces ten nazywany jest także routingiem pakietów. Każdy router na drodze przesyłanego pakietu nazywany jest przeskokiem. Liczba przeskoków jest długością drogi. Proces określania ścieżki może być porównany do prowadzenia samochodu z jednego miejsca w mieście do innego. Kierowca posiada mapę pokazującą możliwe drogi do punktu docelowego, tak jak router zawiera tablicę routingu. Kierowca pokonuje kolejne skrzyżowania, tak jak pakiet jest przekazywany między routerami w trakcie pojedynczego przeskoku. Na każdym skrzyżowaniu kierowca może wybrać trasę, skręcając w lewo lub w prawo bądź jadąc prosto. Podobnie router określa, przez który port wyjściowy należy wysłać pakiet.

Na decyzje podejmowane przez kierowcę mają wpływ takie czynniki, jak ruch na drodze, ograniczenia prędkości, liczba pasów ruchu, opłaty za przejazd oraz dostępność trasy. Czasami szybciej jedzie się dłuższą trasą, wybierając węższą, mniej uczęszczaną boczną uliczkę zamiast zatłoczonej autostrady. Podobnie decyzje podejmowane przez routery bazują na obciążeniu, szerokości pasma, opóźnieniu, koszcie i niezawodności łącza sieci.

Proces opisany poniżej wykonywany jest podczas określania trasy dla każdego pakietu:

  • Router porównuje adres IP z otrzymanego pakietu ze swoimi tablicami IP.
  • Z pakietu pobierany jest adres docelowy.
  • W odniesieniu do adresu docelowego stosowana jest maska pierwszego wpisu z tablicy routingu.
  • Zamaskowany adres docelowy i wpis w tablicy routingu są ze sobą porównywane.
  • Jeżeli wartości te są równe, pakiet jest przesyłany do portu odpowiadającego wpisowi w tablicy.
  • W przypadku braku zgodności sprawdzany jest kolejny wpis w tablicy.
  • Jeżeli pakietowi nie odpowiada żaden wpis z tablicy routingu, router sprawdza, czy została ustawiona trasa domyślna.
  • Jeśli tak, pakiet zostaje przesłany przez przypisany jej port. Trasa domyślna to trasa skonfigurowana przez administratora sieci, którą wysyłane są pakiety, gdy nie zostanie znaleziony odpowiadający im wpis w tablicy routingu.
  • Jeśli nie istnieje domyślna trasa, pakiet jest odrzucany. Zazwyczaj do nadawcy wysyłana jest wiadomość zwrotna informująca, że odnalezienie punktu docelowego było niemożliwe.

Ćwiczenie interaktywne

Przeciągnij i upuść: Schemat blokowy określania ścieżki

Po wykonaniu tego ćwiczenia uczestnik kursu pozna szczegóły procesu określania ścieżki.

Łącza WWW