Podział na podsieci jest kolejną metodą zarządzania adresami IP. Jak
pokazano na rysunku
, sieć 131.108.0.0 została podzielona na podsieci: 131.108.1.0,
131.108.2.0 i 131.108.3.0. Dodatkowo metoda ta zapobiegła całkowitemu
wyczerpaniu adresów IP. Opis sieci TCP/IP byłby niekompletny bez przedstawienia
podziału na podsieci. Dla administratora systemu podział na podsieci jest
sposobem na wydzielenie i zaadresowanie oddzielnych części sieci LAN. Małą sieć
nie zawsze trzeba dzielić na podsieci. Jest to jednak konieczne w przypadku
dużych lub bardzo dużych sieci.
Podział na podsieci oznacza wykorzystanie maski podsieci do
podzielenia sieci na mniejsze, bardziej efektywne i łatwiejsze w zarządzaniu
segmenty, czyli podsieci. Można to porównać do systemu numeracji telefonicznej,
który składa się z numerów regionów, central i numerów lokalnych.
Administrator musi rozwiązać te problemy przy tworzeniu i rozszerzaniu
sieci. Ważne jest, aby wiedzieć, ile jest potrzebnych podsieci lub sieci, oraz
ile hostów będzie potrzebnych w każdej z nich. Jeśli korzystamy z podziału na
podsieci, nie musimy ograniczać się do domyślnych masek sieci klasy A, B lub C,
dzięki czemu możliwe jest bardziej elastyczne projektowanie sieci.
Adresy podsieci zawierają część identyfikującą sieć oraz pole podsieci i
pole hosta. Pole podsieci i pole hosta są tworzone z części przeznaczonej
pierwotnie na adres hosta w całej sieci. Możliwość zdecydowania, w jaki sposób
podzielić oryginalną część identyfikującą hosta na nowe pola podsieci i hosta,
umożliwia administratorowi sieci elastyczny sposób adresowania.
Aby
utworzyć adres podsieci, administrator pożycza bity z pola hosta i przeznacza
je na pole podsieci.
Minimalna liczba pożyczanych bitów wynosi dwa. Gdyby tworząc podsieć,
pożyczyć tylko jeden bit, numerem sieci byłaby sieć .0. Adresem rozgłoszeniowym
byłaby wtedy sieć .255. Maksymalnie można pożyczyć dowolną liczbę bitów, jeżeli
tylko pozostawi się przynajmniej dwa bity na numer hosta.