Okablowanie sieci LAN
Łączność bezprzewodowa

Sieć bezprzewodową można zbudować przy użyciu znacznie mniejszej ilości okablowania niż w wypadku innych sieci. Sygnały bezprzewodowe to fale elektromagnetyczne rozchodzące się w powietrzu. W sieciach bezprzewodowych do przenoszenia sygnałów z jednego komputera do innego bez stałego połączenia kablowego wykorzystywane jest promieniowanie elektromagnetyczne o częstotliwościach radiowych (RF, ang. Radio Frequency), generowane przez lasery, o częstotliwościach w zakresie podczerwieni (IR, ang. Infrared) oraz mikrofale (łączność satelitarna). Okablowanie występuje tylko w punktach dostępu do sieci. Stacje robocze znajdujące się w zasięgu sieci bezprzewodowej można łatwo przenosić bez potrzeby rozłączania i podłączania okablowania sieciowego.

Komunikacja bezprzewodowa jest powszechnie stosowana, jeśli chodzi o komputery znajdujące się w ruchu. Dzieje się tak w wypadku telepracowników, samolotów, satelitów, sond kosmicznych, promów kosmicznych i stacji kosmicznych.

Podstawowymi elementami sieci bezprzewodowej są urządzenia nazywane nadajnikami i odbiornikami. Nadajnik przekształca dane źródłowe w fale elektromagnetyczne (EM, ang. electromagnetic), które są przesyłane do odbiornika. Odbiornik przekształca te fale elektromagnetyczne ponownie w dane, które są dostarczane do urządzenia docelowego. Aby możliwa była dwukierunkowa komunikacja, każde z urządzeń musi być wyposażone zarówno w nadajnik, jak i w odbiornik. Wielu producentów urządzeń sieciowych łączy nadajnik i odbiornik w jedną jednostkę. Takie urządzenie nosi nazwę „nadajnik-odbiornik" (ang. transceiver) lub „bezprzewodowa karta sieciowa". Wszystkie urządzenia w bezprzewodowej sieci LAN (WLAN) muszą być wyposażone w odpowiednie bezprzewodowe karty sieciowe.

W przypadku sieci komputerowych najczęściej wykorzystywanymi technikami bezprzewodowymi są IR (podczerwień) i RF (częstotliwości radiowe). Technika IR ma swoje wady. Aby działanie takiej sieci było możliwe, stacje robocze i urządzenia cyfrowe muszą znajdować się „na linii wzroku" nadajnika. Sieci wykorzystujące promieniowanie podczerwone stanowią dobre rozwiązanie, jeśli wszystkie urządzenia cyfrowe wymagające połączenia z siecią znajdują się w jednym pomieszczeniu. Sieć taką można szybko zbudować, ale sygnały danych mogą być tłumione lub zakłócane przez osoby chodzące po pokoju lub wilgoć w powietrzu. Opracowywane są jednak nowe techniki IR, które będą mogły działać również poza linią wzroku.

Techniki radiowe (RF) mogą być stosowane, gdy urządzenia znajdują się w różnych pomieszczeniach, a nawet w różnych budynkach. Zastosowanie tego rodzaju sieci jest ograniczone zasięgiem sygnałów radiowych. W przypadku techniki RF można wykorzystywać jedną lub wiele częstotliwości. Pojedyncza częstotliwość może ulegać zewnętrznym zakłóceniom i zniekształceniom wynikającym z ukształtowania terenu. Może też zostać łatwo podsłuchana, co sprawia, że transmisja danych nie jest bezpieczna. Problem zabezpieczenia transmisji danych można rozwiązać, rozpraszając widmo sygnału przez użycie wielu częstotliwości, dzięki czemu będzie on bardziej odporny na zakłócenia i trudniejszy do podsłuchania.

Obecnie rozproszenie widma transmisji w sieciach WLAN uzyskuje się przy użyciu dwóch metod: FHSS (Frequency Hopping Spread Spectrum, skokowa zmiana częstotliwości w widmie rozproszonym) i DSSS (Direct Sequence Spread Spectrum, sekwencja bezpośrednia w widmie rozproszonym). Szczegóły techniczne dotyczące działania tych metod wykraczają poza zakres materiału tego kursu.


Łącza WWW