Światło używane w sieciach światłowodowych stanowi jeden z rodzajów
energii elektromagnetycznej. Gdy ładunek elektryczny porusza się, zmieniając
cyklicznie swój kierunek, tworzony jest rodzaj energii zwany energią
elektromagnetyczną. Energia ta może w postaci fal przemieszczać się przez
próżnię, powietrze i inne materiały, takie jak szkło. Istotną właściwością fali
energii jest jej długość.

Fale radiowe, mikrofale, fale radarowe, światło widzialne,
promieniowanie X i promieniowanie gamma pozornie znacznie różnią się od siebie.
Jednak wszystkie są rodzajami energii elektromagnetycznej. Jeśli wszystkie typy
fal elektromagnetycznych ułoży się w kolejności od największej do najmniejszej
długości fali, powstanie ciąg zwany widmem elektromagnetycznym.

Długość fali elektromagnetycznej jest określona przez częstość,
z jaką ładunek wytwarzający falę porusza się w jedną i drugą stronę. Jeśli
ładunek porusza się w jedną i drugą stronę powoli, długość generowanej fali
jest duża. Ruch ładunku elektrycznego można sobie przedstawić jako ruch patyka
zanurzonego jednym końcem w basenie. Jeśli patyk porusza się w jedną i drugą
stronę powoli, generuje fale na wodzie o dużej odległości pomiędzy szczytami
fal. Jeśli patyk porusza się w obie strony szybciej, odległość pomiędzy
szczytami fal będzie mniejsza.
Ponieważ fale elektromagnetyczne
generowane są w ten sam sposób, mają wiele wspólnych właściwości. Wszystkie
fale poruszają się w próżni z tą samą prędkością. Wynosi ona około 300 000
kilometrów na sekundę lub inaczej 186283 mil na sekundę. Jest to także prędkość
światła.
Ludzkie oko może odbierać energię elektromagnetyczną o
długości fali pomiędzy 700 a 400 nanometrów (nm). Nanometr to jedna miliardowa
metra (0,000 000 001 metra). Energia elektromagnetyczna o długości fali
pomiędzy 700 a 400 nm jest nazywana światłem widzialnym. Światło o długości
fali około 700 nm jest widziane jako kolor czerwony. Najkrótsze fale, widziane
jako kolor fioletowy, mają długość około 400 nm. Ta część widma
elektromagnetycznego jest widoczna jako kolory tęczy.

Fale o długościach niewidocznych dla ludzkiego oka są używane do
transmisji danych przez światłowód. Są to fale nieznacznie dłuższe niż światło
czerwone i dlatego są nazywane światłem podczerwonym. Światło podczerwone jest
używane w pilotach do telewizorów. Długość fali światła w światłowodzie wynosi
850 nm, 1310 nm lub 1550 nm. Wybrano fale o tych właśnie długościach, ponieważ
lepiej od innych przemieszczają się one przez światłowód.