Sieci Ethernet 10 Mb/s i 100 Mb/s
10BASE2

Technologia 10BASE2 została wprowadzona w roku 1985. Proces instalacji stał się prostszy dzięki mniejszemu rozmiarowi i wadze oraz większej elastyczności kabla. Ta technologia jest nadal używana w starszych sieciach natomiast stosowanie jej w nowych instalacjach nie jest zalecane, podobnie jak sieci 10BASE5. Jest ona tania i nie wymaga stosowania hubów. Także w jej wypadku trudno jest znaleźć na rynku odpowiednie karty sieciowe.

Również w technologii 10BASE2 wykorzystywane jest kodowanie typu Manchester. Komputery w sieci LAN są łączone ze sobą za pomocą nieprzerwanego łańcucha odcinków kabli koncentrycznych. Kable przyłącza się do złączy typu T na kartach sieciowych za pomocą złączy BNC.

W technologii 10BASE2 jako wewnętrzną żyłę używa się linki. Każdy z maksymalnie pięciu segmentów kabla koncentrycznego może mieć długość do 185 metrów, a każda stacja jest podłączona bezpośrednio do złącza BNC typu T na kablu.

Tylko jedna stacja może transmitować dane naraz, gdyż w przeciwnym razie nastąpi kolizja. Również w technologii 10BASE2 używany jest tryb półdupleksu. Maksymalna szybkość transmisji w technologii 10BASE2 wynosi 10 Mb/s.

Do pojedynczego segmentu 10BASE2 można przyłączyć do 30 stacji. Spośród pięciu kolejnych segmentów między dwiema stacjami tylko do trzech z nich mogą być podłączone komputery.


Ćwiczenie interaktywne

Dopasowywanie: 10BASE2

Po wykonaniu tego ćwiczenia uczestnik kursu powinien znać charakterystykę technologii 10BASE2.