Reprezentację graficzną fal sinusoidalnych stanowią krzywe zwane
sinusoidami, będące wykresami pewnych funkcji matematycznych.
Mają one określone cechy charakterystyczne. Funkcje te są okresowe, co
oznacza, że w regularnych odstępach czasu powtarza się ten sam wzorzec. Fale
sinusoidalne cechują się ciągłą zmiennością, co oznacza, że nie istnieją dwa
sąsiadujące ze sobą punkty na wykresie, dla których funkcja miałaby tę samą
wartość.
Sinusoidy są graficznym odwzorowaniem wielu naturalnych
zdarzeń, które zmieniają się równomiernie w czasie. Przykładami takich zdarzeń
mogą być: zmiana odległości między Ziemią i Słońcem, zmiana wysokości podczas
jazdy na diabelskim młynie czy zmiana pory wschodu słońca. Fale sinusoidalne
zmieniają się w sposób ciągły, czyli stanowią przykład fal analogowych.
Fale prostokątne, podobnie jak sinusoidalne, są okresowe.
Ich wykresy jednak nie zmieniają się w sposób ciągły. Fala ma
określoną wartość przez jakiś czas, a następnie wartość ta ulega nagłej zmianie
na inną. Druga wartość utrzymuje się przez jakiś czas i równie nagle powraca do
poprzedniej. Fale prostokątne odpowiadają sygnałom cyfrowym, czyli impulsom.
Podobnie jak inne fale, fale prostokątne mają określoną amplitudę, okres i
częstotliwość.