Ping jest podstawowym programem umożliwiającym sprawdzenie, czy
określony adres IP istnieje i może przyjmować żądania. Jego nazwa jest
akronimem od angielskiego określenia Packet Internet (Inter-Network)
Groper (pakietowy poszukiwacz internetowy), który został wymyślony na
zasadzie dopasowania do dźwięku towarzyszącego impulsowi sonaru odbitemu od
obiektu znajdującego się pod wodą.
Działanie polecenia ping polega na
wysyłaniu pod podany adres pakietów IP szczególnego rodzaju, zwanych
datagramami ICMP (Internet Control Message Protocol) typu „prośba o
echo” (Echo Request). Każdy wysłany pakiet zawiera żądanie wysłania
odpowiedzi. Dane uzyskane po odebraniu odpowiedzi ukazują liczbę operacji
zakończonych pomyślnie oraz czas przesyłania pakietów w obie strony. Na
podstawie tych informacji można określić, czy istnieje połączenie z adresem
docelowym. Polecenie ping jest używane do testowania funkcji
wysyłania/odbierania danych przez kartę sieciową, konfiguracji zestawu
protokołów TCP/IP oraz połączeń sieciowych. Poniżej podano kilka przykładowych
testów przy użyciu polecenia ping:
ping 127.0.0.1 — test specjalny, zwany
wewnętrznym testem pętli zwrotnej. Sprawdzana jest dzięki niemu poprawność
działania konfiguracji TCP/IP.
pinglokalny adres IP — polecenie ping dla
hosta PC sprawdza poprawność konfiguracji adresu TCP/IP dla lokalnego hosta.
ping adres IP domyślnej bramy — polecenie ping
dla domyślnej bramy sprawdza, czy router łączący sieć lokalną z innymi sieciami
jest osiągalny.
ping zdalny docelowy adres IP — polecenie
ping dla zdalnego adresu sprawdza połączenie z hostem zdalnym.