Szum jest ważnym pojęciem używanym w systemach komunikacyjnych, w
tym również w sieciach lokalnych.
Potocznie szum oznacza niepożądane dźwięki, natomiast w terminologii
telekomunikacyjnej są to niepożądane sygnały. Szum pochodzący ze źródeł
naturalnych lub technologicznych dołącza się do sygnałów przenoszących dane.
W każdym systemie komunikacyjnym istnieje pewna ilość szumu. Nie można
go wyeliminować, niemniej jednak dobra znajomość źródeł szumu umożliwia pewne
zniwelowanie jego skutków. Istnieje wiele źródeł szumu:
- pobliskie kable przenoszące sygnały z danymi;
- interferencja radiowa (RFI, radio frequency interference), czyli szum
pochodzący z innych sygnałów, które są przesyłane w niedalekiej
odległości;
- interferencja elektromagnetyczna (EMI, electromagnetic interference), czyli
szum pochodzący z pobliskich źródeł promieniowania elektromagnetycznego, takich
jak silniki i światła;
- szum laserowy w nadajniku lub odbiorniku sygnału optycznego.
Szum, który jednakowo zakłóca wszystkie częstotliwości transmisji,
nazywany jest szumem białym. Szum, który wpływa tylko na wąski zakres
częstotliwości, nosi nazwę szumu wąskopasmowego. Gdy biały szum zostaje wykryty
przez radioodbiornik, szum ten może zakłócać wszystkie stacje radiowe. Szum
wąskopasmowy zakłóca natomiast tylko transmisje kilku stacji, które nadają na
podobnych częstotliwościach.