Domeny kolizyjne są połączonymi fizycznymi segmentami sieci, w
których mogą wystąpić kolizje.
Kolizje mogą sprawić, że sieć będzie działać mało wydajnie. Przy
każdym wystąpieniu kolizji transmisja zatrzymywana jest na pewien czas. Długość
tej przerwy jest różna i zależy od algorytmu odczekiwania w przypadku każdego
urządzenia sieciowego.
Typy urządzeń, które łączą segmenty medium,
wyznaczają granice domen kolizyjnych.
Urządzenia te zostały zaklasyfikowane jako urządzenia warstw 1, 2 i 3
modelu OSI. Urządzenia warstwy 1 nie rozdzielają domen kolizyjnych, urządzenia
warstw 2 i 3 rozdzielają domeny kolizyjne. Rozdzielanie domen kolizyjnych
(zwiększanie ich liczby) przy użyciu urządzeń warstw 2 i 3 jest także znane
jako segmentacja.
Podstawową funkcją urządzeń warstwy 1, takich jak
wtórniki i koncentratory jest rozszerzanie segmentów kablowych sieci Ethernet.
Dzięki powiększeniu sieci można dodać większą liczbę hostów. Każdy
dodany host zwiększa jednak potencjalnie natężenie ruchu w sieci. Ponieważ
urządzenia warstwy 1 przekazują dalej wszystkie informacje przesyłane przez
medium, im intensywniejszy ruch jest generowany wewnątrz domeny kolizyjnej, tym
większe jest prawdopodobieństwo kolizji. Efektem końcowym jest zmniejszona
wydajność sieci. Efekt ten zostanie jeszcze spotęgowany, jeśli wszystkie
komputery w tej sieci zgłoszą duże zapotrzebowanie na pasmo. Innymi słowy:
urządzenia warstwy 1 rozszerzają domenę kolizyjną, lecz rozmiar sieci LAN może
równocześnie zostać zbyt mocno powiększony, co zwiększy liczbę problemów
dotyczących kolizji.
Według reguły czterech wtórników w sieci Ethernet, pomiędzy dwoma dowolnymi
komputerami w sieci nie powinny znajdować się więcej niż cztery wtórniki lub
koncentratory.
Aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie sieci 10BASE-T z wtórnikami,
czas opóźnienia w obie strony musi zawierać się w określonych granicach. W
innym przypadku niektóre stacje robocze nie będą w stanie wykryć wszystkich
kolizji w sieci. Reguła czterech wtórników uwzględnia opóźnienia wprowadzane
przez wtórniki, opóźnienia propagacji i opóźnienia wprowadzane przez karty
sieciowe.
Złamanie reguły czterech wtórników może prowadzić do naruszenia
granicy maksymalnego opóźnienia. Po przekroczeniu tej granicy liczba kolizji
spóźnionych zwiększa się radykalnie. Kolizja spóźniona występuje po
wyemitowaniu pierwszych 64 bajtów ramki. Nie jest wymagane, aby chipsety kart
sieciowych podejmowały automatyczną retransmisję w przypadku wystąpienia
kolizji spóźnionej. Ramki spóźnionych kolizji wprowadzają opóźnienie zwane
opóźnieniem konsumpcyjnym. Kiedy zwłoka i opóźnienie konsumpcyjne wzrastają,
wydajność sieci spada.
Według reguły 5-4-3-2-1 nie należy przekraczać poniższych wartości:
- Pięć segmentów medium sieciowego
- Cztery wtórniki lub koncentratory
- Trzy segmenty sieci zawierające hosty
- Dwie sekcje łączy (bez hostów)
- Jedna duża domena kolizyjna
Reguła 5-4-3-2-1 zawiera również wskazówki pozwalające utrzymać w
odpowiednich granicach obustronne opóźnienia występujące w sieci
współdzielonej.