Komputery rozpoznają i przetwarzają dane w systemie liczbowym o
podstawie 2, czyli binarnym lub dwójkowym.
System dwójkowy używa tylko dwóch symboli, 0 i 1, zamiast dziesięciu
symboli używanych w dziesiętnym systemie liczbowym. Pozycja lub miejsce każdej
cyfry dwójkowej, od strony prawej do lewej, reprezentuje liczbę 2 (cyfrę
podstawową) podniesioną do potęgi (wykładnika), począwszy od 0. Wartościami dla
tych pozycji są, od prawej do lewej, 20, 21,
22, 23, 24, 25, 26 i
27, czyli odpowiednio 1, 2, 4, 8, 16, 32, 64 i 128.
Przykład:
101102 = (1 x 24 = 16) + (0 x 23 = 0) +
(1 x 22 = 4) + (1 x 21 = 2) + (0 x 20 = 0) =
22 (16 + 0 + 4 + 2 + 0)
Jeśli liczba dwójkowa (101102) jest odczytywana od strony lewej
do prawej, to na pozycji szesnastek znajduje się 1, na pozycji ósemek — 0, na
pozycji czwórek — 1, na pozycji dwójek — 1 i 0 na pozycji jedynek. Po dodaniu
tych wartości otrzymujemy liczbę 22.