Po ustanowieniu połączenia z siecią WLAN, węzeł przesyła ramki w
taki sam sposób, jak w każdej innej sieci 802.x. Jednakże sieci WLAN nie używa
się ramek standardu 802.3. Z tego względu określenie bezprzewodowa sieć
Ethernet jest mylące. Istnieją trzy typy ramek: sterujące, zarządzające i
danych.
Tylko ramki danych są podobne do ramek 802.3. Rozmiar danych
użytecznych w ramkach bezprzewodowych i ramkach 802.3 wynosi 1500 bajtów,
jednakże ramka sieci Ethernet nie może przekroczyć rozmiaru 1518 bajtów,
podczas gdy ramki sieci bezprzewodowej mogą mieć rozmiar do 2346 bajtów.
Zazwyczaj rozmiar ramki WLAN będzie ograniczony do 1518 bajtów, ponieważ sieć
bezprzewodowa jest najczęściej podłączona do kablowej sieci Ethernet.
Ponieważ częstotliwości radiowe (RF) to medium dzielone, może wystąpić
kolizja, podobnie jak to się zdarza w dzielonych mediach przewodowych. Główna
różnica jest taka, że nie istnieje metoda, dzięki której węzeł źródłowy mógłby
wykryć wystąpienie kolizji. Z tego względu w sieciach WLAN używana jest metoda
CSMA/CA (Carrier Sense Multiple Access/Collision Avoidance). Jest ona podobna
do metody CSMA/CD stosowanej w sieciach Ethernet.
Po wysłaniu ramki
przez węzeł źródłowy, węzeł odbiorczy zwraca potwierdzenie (ACK). Może to
spowodować zużycie 50% dostępnego pasma. Ten narzut w porównaniu z narzutem
protokołu unikania kolizji zmniejsza rzeczywistą przepustowość maksymalnie do
5,0–5,5 Mb/s w bezprzewodowej sieci LAN 802.11b o przepustowości 11 Mb/s.
Na wydajność sieci ma również wpływ siła sygnału i pogorszenie jakości
sygnału spowodowane odległością lub zakłóceniami. W miarę pogarszania sygnału
może zostać zastosowana metoda adaptacyjnego wyboru szybkości ARS (Adaptive
Rate Selection). Powoduje to spadek szybkości transmisji z 11 Mb/s do 5,5 Mb/s,
z 5,5 Mb/s do 2 Mb/s lub z 2 Mb/s do 1 Mb/s.
