Protokół routowany
Budowa pakietu IP

Pakiety IP składają się z danych z wyższych warstw oraz nagłówka IP. Nagłówek IP zawiera następujące pola:

  • Wersja — określa format nagłówka pakietu IP. 4-bitowe pole wersji zawiera liczbę 4, jeśli jest to pakiet IPv4, a liczbę 6, jeśli jest to pakiet IPv6. Pole to nie jest jednak stosowane do rozróżniania pomiędzy pakietami IPv4 a IPv6 - taką rolę pełni pole typu protokołu obecne w ramce warstwy drugiej.
  • Długość nagłówka IP (HLEN) — określa długość nagłówka datagramu jako wielokrotność słów 32-bitowych. Jest to całkowita długość wszystkich informacji znajdujących się w nagłówku, obejmująca dwa pola nagłówka o zmiennych długościach.
  • Typ usługi(TOS, ang. Type-of-service) — określa poziom ważności, który został przypisany przez protokół wyższej warstwy; osiem bitów.
  • Całkowita długość — określa długość całego pakietu w bajtach z uwzględnieniem danych i nagłówka; 16 bitów. Aby uzyskać długość pola danych, od długości całkowitej należy odjąć wartość HLEN.
  • Identyfikacja — zawiera liczbę całkowitą identyfikującą bieżący datagram; 16 bitów. Jest to numer sekwencyjny.
  • Flagi — pole o długości trzech bitów, w którym dwa mniej znaczące bity sterują fragmentacją. Jeden bit określa, czy pakiet może zostać podzielony na fragmenty, a drugi służy do oznaczenia ostatniego pakietu w serii podzielonych pakietów.
  • Przesunięcie fragmentu — pole pomocne przy składaniu fragmentów datagramu; 13 bitów. Pole to pozwala na zakończenie poprzedniego pola na granicy 16 bitów.
  • Czas życia (TTL, Time To Live) — pole określające liczbę przeskoków, które może wykonać pakiet. Liczba ta jest zmniejszana o jeden za każdym razem, gdy pakiet przechodzi przez router. Gdy licznik osiągnie wartość zero, pakiet jest odrzucany. Zapobiega to przesyłaniu pakietu w nieskończonej pętli.
  • Protokół — pole wskazujące, który protokół wyższej warstwy, taki jak TCP lub UDP, odbiera pakiety przychodzące po zakończeniu przetwarzania IP; osiem bitów.
  • Suma kontrolna nagłówka — pole pomagające zapewnić integralność nagłówka; 16 bitów.
  • Adres nadawcy — pole określające adres IP węzła nadawczego; 32 bity.
  • Adres odbiorcy — pole określające adres IP węzła odbiorczego; 32 bity.
  • Opcje — pole umożliwiające protokołowi IP obsługę różnych opcji, takich jak funkcje zabezpieczeń; zmienna długość.
  • Wypełnianie — zera dodane w celu zagwarantowania, że długość nagłówka jest wielokrotnością 32 bitów.
  • Dane — pole zawierające informacje wyższych warstw; zmienna długość do 64 kB.

Podczas gdy adresy nadawcy i odbiorcy są istotne, inne pola nagłówka sprawiają, że protokół IP jest bardzo elastyczny. Pola nagłówka określają adresy nadawcy oraz odbiorcy pakietu, a także długość przenoszonego komunikatu. Ponadto w nagłówku IP może być zawarta informacja dotycząca routingu, która może być długa i mieć złożoną strukturę.


Łącza WWW