Znajomość tematyki okablowania strukturalnego jest kluczowa dla każdego
specjalisty w dziedzinie sieci komputerowych. Okablowanie strukturalne tworzy
fizyczną topologię, w której okablowanie telekomunikacyjne jest zorganizowane w
ustandaryzowane hierarchiczne struktury zakończeń i połączeń. Słowo
telekomunikacja jest używane do wyrażenia konieczności pracy z przewodami
zasilającymi, przewodami telefonicznymi i kablem koncentrycznym telewizji
kablowej oraz miedzianymi i optycznymi mediami sieciowymi.
Okablowanie
strukturalne jest elementem warstwy 1 modelu OSI. Bez łączności w warstwie 1
nie byłoby przełączania w warstwie 2 i procesów routingu w warstwie 3, które
umożliwiają transfer danych w dużych sieciach. Szczególnie dla ludzi
nowozatrudnionych w branży sieci komputerowych wiele codziennych prac jest
związanych z okablowaniem strukturalnym.
Do definiowania zasad
okablowania strukturalnego używa się wielu różnych standardów. Standardy te
różnią się w różnych częściach świata. Trzema najważniejszymi standardami
dotyczącymi okablowania strukturalnego są: ANSI TIA/EIA-T568-B, ISO/IEC 11801
oraz IEEE 802.x.
Materiały do analizy przypadku okablowania
strukturalnego i projektu instalacji, odpowiednie dla danego regionu świata,
zostaną dostarczone przez instruktora. Zaleca się wykonanie analizy przypadku
okablowania strukturalnego na papierze oraz praktyczną realizację projektu
instalacji okablowania strukturalnego. Zrozumienie okablowania strukturalnego
ma zasadnicze znaczenie dla administratorów sieci, techników i inżynierów sieci
komputerowych.
Wymienione łącza prowadzą do stron zawierających
dodatkowe wiadomości na temat okablowania strukturalnego: