Host, aby móc działać w Internecie, musi otrzymać globalnie
unikatowy adres. Fizyczny adres MAC hosta ma znaczenie tylko lokalne, ponieważ
identyfikuje hosta w sieci lokalnej. Ponieważ jest to adres warstwy 2, router
nie używa go do przekazywania pakietów na zewnątrz sieci LAN.
W
komunikacji internetowej najczęściej używane są adresy IP. Protokół ten jest
hierarchicznym schematem adresowania, który pozwala na łączenie pojedynczych
adresów i traktowanie ich jako oddzielnych grup. Te grupy adresów pozwalają na
efektywny transfer danych w Internecie.

Administratorzy mają dwie możliwości przypisania adresu IP. Mogą to zrobić
statycznie lub dynamicznie. W dalszej części tej lekcji przedstawimy
adresowanie statyczne oraz trzy warianty adresowania dynamicznego. Niezależnie
od wybranego schematu adresowania żadne dwa interfejsy nie mogą mieć takich
samych adresów IP. Dwa hosty o tym samym adresie IP mogłyby spowodować konflikt
nie pozwalający im poprawnie funkcjonować. Jak pokazano na rysunku
, hosty uzyskują adres fizyczny dzięki temu, że mają kartę sieciową,
która umożliwia ich podłączenie do medium fizycznego.