Odebrana ramka, która ma nieprawidłową sekwencję kontrolną ramki,
nazywaną również błędem sumy kontrolnej lub błędem CRC, różni się od pierwotnie
wysłanej co najmniej jednym bitem. Jeśli chodzi o ramkę z błędem sumy FCS,
informacje nagłówka są prawdopodobnie poprawne, lecz suma kontrolna obliczona
przez stację odbierającą nie zgadza z sumą kontrolną dołączoną na końcu ramki
przez stację wysyłającą. W takim wypadku ramka zostaje odrzucona.
Wysoka
liczba błędów FCS pochodzących z jednej stacji zwykle wskazuje na wadliwą kartę
sieciową i/lub wadliwy albo uszkodzony sterownik programowy bądź wadliwy kabel
łączący tę stację z siecią. Jeśli błędy FCS pochodzą z wielu stacji, zwykle
świadczy to o złym okablowaniu, wadliwej wersji sterownika karty sieciowej,
wadliwym porcie koncentratora lub szumie indukowanym w systemie okablowania.
Wiadomość, która nie kończy się na granicy oktetu, jest znana pod nazwą
błędu wyrównania. Zamiast prawidłowej liczby bitów tworzących grupy pełnych
oktetów, występują bity dodatkowe (mniej niż osiem). Taka ramka jest przycinana
do granicy najbliższego oktetu i, jeśli suma kontrolna FCS jest błędna,
zgłaszany jest błąd wyrównania. Błąd ten często jest spowodowany złym
sterownikiem lub kolizją oraz zazwyczaj towarzyszy mu błędna suma kontrolna
FCS.
Odebrana ramka zawierająca poprawną wartość pola długości, lecz
niezgodną rzeczywistą liczbę oktetów liczonych w jej polu danych, jest znana
pod nazwą błędu zakresu. Błąd ten występuje również, gdy wartość pola długości
jest mniejsza niż minimalny dozwolony rozmiar pola danych nieuwzględniający
wypełnienia. Podobny błąd określany terminem „poza zakresem" (ang. Out
of Range) jest zgłaszany, gdy wartość pola długości wskazuje rozmiar danych
większy od dozwolonego.
Firma Fluke Networks wprowadziła termin
„zjawa" (ang. ghost) na oznaczenie energii (szumu) wykrywanej w
kablu, która wydaje się ramką, ale brak jej poprawnego pola SFD. Aby ramka
została zaklasyfikowana jako zjawa, jej długość, łącznie z preambułą, musi
wynosić co najmniej 72 oktety. W przeciwnym razie przypadek taki jest
klasyfikowany jako zdalna kolizja. Ze względu na szczególną naturę zjaw ważne
jest zaznaczenie, że wyniki testów są w dużym stopniu zależne od tego, w którym
miejscu segmentu dokonano pomiaru.
Przyczyną tych błędów są zazwyczaj
pętle zerujące i inne problemy z okablowaniem. Większość narzędzi
monitorujących sieć nie rozpoznaje istnienia zjaw z tego samego powodu, z
którego nie rozpoznają kolizji preambuł. Narzędzia te polegają całkowicie na
danych, które przekazuje im chipset. Błędy takie nie są zgłaszane przez
programowe analizatory protokołowe, wiele bazujących na sprzęcie analizatorów
protokołowych, podręczne narzędzia diagnostyczne, jak również przez większość
próbników zdalnego monitorowania (RMON, ang. remote monitoring).