Aby dwa systemy mogły się komunikować, muszą mieć możliwość
zidentyfikowania i odnalezienia siebie nawzajem. Chociaż adresy przedstawione
na rysunku
nie są prawdziwymi adresami sieciowymi, ilustrują jednak pojęcie
grupowania adresów.
Komputer może być przyłączony do więcej niż jednej
sieci. W takiej sytuacji komputerowi musi zostać przypisany więcej niż jeden
adres. Każdy z tych adresów identyfikuje wtedy połączenie komputera z inną
siecią. Nie mówi się, że urządzenie ma adres, ale że każdy punkt przyłączenia,
czyli interfejs urządzenia, ma adres w danej sieci. Pozwala to innym komputerom
zlokalizować takie urządzenie w odpowiedniej sieci. Połączenie litery (adresu
sieci) i liczby (adresu hosta) tworzy unikatowy adres każdego urządzenia w
sieci. Każdemu komputerowi w sieci TCP/IP trzeba przypisać unikatowy
identyfikator, czyli adres IP. Adres ten należy do warstwy 3 i pozwala jednemu
komputerowi w sieci zlokalizować inny. Wszystkie komputery mają także unikatowy
adres fizyczny zwany adresem MAC. Adresy te są nadawane przez producentów kart
sieciowych i należą do warstwy 2 modelu OSI.
Adres IP jest 32-bitową
sekwencją zer i jedynek. Na rysunku
pokazano przykładową liczbę 32-bitową. W celu ułatwienia korzystania z
adresów IP zwykle zapisuje się je w postaci czterech liczb dziesiętnych
oddzielonych kropkami. Na przykład adres IP pewnego komputera może być równy
192.168.1.2. Inny komputer może mieć adres 128.10.2.1. Ten sposób zapisywania
adresów jest nazywany notacją dziesiętną kropkową. W tej notacji każdy adres IP
jest zapisywany w czterech częściach oddzielonych kropkami. Każda część adresu
jest nazywana oktetem, ponieważ składa się z ośmiu cyfr w systemie dwójkowym.
Na przykład adres IP 192.168.1.8 zapisany w systemie dwójkowym ma postać
11000000.10101000.00000001.00001000. Notacja dziesiętna kropkowa jest
łatwiejsza do zrozumienia w porównaniu do zapisu dwójkowego. Pomaga ona uniknąć
wielu pomyłek, które powstałyby w wypadku użycia jedynie liczb dwójkowych.
Używając notacji kropkowej, łatwiej dostrzec wzory, w jakie układają się
liczby. Przedstawione na rysunku
liczby w zapisie dwójkowym i dziesiętnym kropkowym reprezentują te
same wartości, ale łatwiej porównywać wartości zapisane w notacji dziesiętnej.
Jest to jeden z głównych problemów przy bezpośredniej pracy z liczbami
dwójkowymi. Długie ciągi powtarzanych jedynek i zer powodują, że łatwiej o
pominięcie lub zamianę cyfr.
Pomiędzy adresami 192.168.1.8 i 192.168.1.9 łatwo można zauważyć związek,
ale jest on już mniej widoczny w wypadku adresów
11000000.10101000.00000001.00001000 i 11000000.10101000.00000001.00001001.
Patrząc na zapis w systemie dwójkowym, trudno jest zauważyć, że są to kolejne
liczby.