Podstawy działania sieci Ethernet
Pola ramek w technologii Ethernet

Oto niektóre z dozwolonych lub wymaganych pól ramki Ethernet 802.3:

  • preambuła,
  • znacznik początku ramki,
  • adres odbiorcy,
  • adres nadawcy,
  • długość/typ,
  • dane i wypełnienie,
  • FCS,
  • rozszerzenie.

Preambuła jest naprzemiennym wzorcem jedynek i zer używanym do synchronizacji taktowania w asynchronicznych implementacjach technologii Ethernet o szybkości 10 Mb/s i wolniejszych. Szybsze wersje technologii Ethernet są synchroniczne i takie informacje taktujące są nadmiarowe, zostały jednak zachowane dla utrzymania zgodności.

Znacznik początku ramki (SFD) składa się z pola o długości jednego oktetu oznaczającego koniec informacji taktujących i zawierającego sekwencję bitów 10101011.

Pole adresu odbiorcy zawiera adres MAC odbiorcy. Adres odbiorcy może być adresem pojedynczego hosta, adresem grupowym lub rozgłoszeniowym.

Pole adresu nadawcy zawiera adres MAC nadawcy. Adres nadawcy jest, ogólnie biorąc, adresem pojedynczego hosta nadającego węzła sieci Ethernet. Rośnie jednak liczba stosowanych protokołów wirtualnych, które wykorzystują i czasem współdzielą dany adres MAC nadawcy w celu zidentyfikowania wirtualnej jednostki.

Pole długości/typu ma dwa różne przeznaczenia. Jeśli jego wartość jest mniejsza niż 1536 dziesiętnie (0x600 szesnastkowo), to wartość ta określa długość. Interpretacja tego pola jako „długość" jest stosowana wówczas, gdy warstwa LLC zapewnia identyfikację protokołu. Wartość typu określa protokół wyższej warstwy, który ma być użyty do odebrania danych po zakończeniu przetwarzania w sieci Ethernet. Długość wskazuje liczbę bajtów danych, które następują po tym polu.

Pole danych i ewentualne wypełnienie mogą mieć każdą długość, która nie spowoduje, że zostanie przekroczony maksymalny rozmiar ramki.

Maksymalna jednostka transmisyjna (MTU) dla sieci Ethernet wynosi 1500 oktetów, tak więc dane nie powinny przekroczyć tego rozmiaru.

Zawartość tego pola nie jest określona. Gdy dane użytkownika nie są wystarczająco długie, aby ramka osiągnęła minimalną długość, bezpośrednio po nich zostaje umieszczone wypełnienie o nieokreślonej treści. Zgodnie z wymaganiami standardu Ethernet ramka nie powinna być krótsza niż 64 oktety i dłuższa niż 1518 oktetów.

Pole FCS zawiera czterobajtową wartość CRC tworzoną przez urządzenie wysyłające i ponownie przeliczaną przez urządzenie odbierające w celu sprawdzenia, czy ramka nie została uszkodzona. Nie ma potrzeby obejmowania wartością sumy kontrolnej jej samej, gdyż jeśli zdarzy się przekłamanie sumy, nie będzie ona odpowiadać zawartości ramki. Nie jest możliwe rozróżnienie pomiędzy uszkodzeniem pola FCS i uszkodzeniem dowolnego poprzedniego pola użytego do obliczeń.


Łącza WWW