Zrozumienie przepisów i standardów dotyczących technologii
bezprzewodowych sprawi, że wdrażane sieci będą współpracowały ze sobą i będą
zgodne z tymi standardami. Podobnie jak w wypadku sieci kablowych, głównym
twórcą standardów obowiązujących w sieciach bezprzewodowych jest organizacja
IEEE. Standardy te zostały utworzone na kanwie przepisów podstawowych wydanych
przez komisję FCC (Federal Communications Commission).

Podstawową technologią opisaną w standardzie 802.11 jest DSSS
(Direct Sequence Spread Spectrum). Technologia DSSS dotyczy urządzeń
bezprzewodowych pracujących w zakresie szybkości od 1 do 2 Mb/s. System
używający technologii DSSS może pracować z szybkością do 11 Mb/s, nie będzie
jednak uważany za zgodny ze standardem, jeśli szybkość przekracza 2 Mb/s.
Kolejnym zatwierdzonym standardem był standard 802.11b, w którym prędkość
transmisji zwiększono do 11 Mb/s. Chociaż sieci WLAN DSSS były w stanie
współpracować z sieciami WLAN FHSS (Frequency Hopping Spread Spectrum),
występowały problemy, które zmusiły producentów do zmian w projekcie. W tym
wypadku zadaniem IEEE stało się utworzenie standardu, który odpowiadałby
rozwiązaniom producentów.
Standard 802.11b jest nazywany również
standardem Wi-Fi™ lub standardem dla sieci bezprzewodowych o dużej szybkości i
dotyczy systemów DSSS, które pracują z szybkością 1, 2, 5,5 i 11 Mb/s.
Wszystkie systemy 802.11b są zgodne wstecz, gdyż obsługują również system
802.11 dla szybkości 1 i 2 Mb/s, lecz tylko w przypadku technologii DSSS.
Zgodność z poprzednimi wersjami jest szczególnie ważna, ponieważ umożliwia
modernizację sieci bezprzewodowej bez potrzeby wymiany kart sieciowych lub
punktów dostępu.
Urządzenia 802.11b uzyskują wyższe szybkości
przesyłania danych dzięki zastosowaniu innej techniki kodowania niż w przypadku
802.11, umożliwiając przesłanie większej ilości danych w tej samej ramce
czasowej. Większość urządzeń 802.11b wciąż nie osiąga pasma 11 Mb/s i pracuje
głównie z szybkością od 2 do 4 Mb/s.
Standard 802.11a dotyczy urządzeń
sieci WLAN pracujących w paśmie transmisyjnym 5 GHz. Użycie pasma 5 GHz
uniemożliwia współdziałanie z urządzeniami standardu 802.11b, ponieważ pracują
one w paśmie 2,4 GHz. Urządzenia 802.11a są w stanie dostarczyć dane z
szybkością 54 Mb/s, a przy zastosowaniu technologii zwanej „podwajanie
szybkości", uzyskano szybkość 108 Mb/s. W środowisku produkcyjnym bardziej
typową szybkością jest 20–26 Mb/s.
Standard 802.11g zapewnia takie samo
pasmo jak 802.11a, ale jest zgodny wstecz z urządzeniami 802.11b, używając
technologii modulacji OFDM (Orthogonal Frequency Division Multiplexing) oraz
korzystając z pasma 2,4 GHz. Firma Cisco opracowała punkt dostępu pozwalający
na jednoczesne zastosowanie urządzeń zgodnych ze standardami 802.11b i 802.11a
w tej samej sieci WLAN. Punkt dostępu oferuje usługi „bramy”, umożliwiając
komunikację pomiędzy urządzeniami, które inaczej nie mogłyby się
komunikować.