W łączach pełnodupleksowych odległość jest ograniczona wyłącznie
własnościami medium, a nie opóźnieniem w obie strony. Ponieważ większość sieci
Gigabit Ethernet jest przełączana, wartości przedstawione na rysunkach
i
stanowią praktyczne ograniczenia łączy między urządzeniami. Dozwolone
są topologie gwiazdy, rozszerzonej gwiazdy oraz połączenia łańcuchowe.
Zagadnieniem ważniejszym niż ograniczenia dotyczące odległości i czasu staje
się zatem wybór topologii logicznej i schematu przepływu danych.
W
sieciach 1000BASE-T używana jest taka sama skrętka nieekranowana jak w sieciach
10BASE-T lub 100BASE-TX, ale łącze musi być wyższej jakości i spełniać wymogi
kategorii 5e lub klasy D ISO (2000).
W sieci 1000BASE-T niepożądane są
wszelkie modyfikacje reguł architektury. Przy odległości 100 metrów sieć
1000BASE-T pracuje na granicy możliwości odtworzenia przez sprzęt
transmitowanego sygnału. Wszelkie problemy z okablowaniem lub szum w otoczeniu
mogą spowodować, że nawet spełniający normy kabel nie umożliwi prawidłowej
pracy na dystansie zgodnym ze specyfikacją.
Zaleca się, aby wszystkie
łącza pomiędzy stacją a hubem lub przełącznikiem pracowały w trybie
autonegocjacji, który pozwala osiągnąć najwyższą ogólną wydajność. Zapobiega to
przypadkowym błędom konfiguracji innych parametrów, wymaganych do prawidłowego
działania sieci Gigabit Ethernet.