Sieć Ethernet Gigabit i 10 Gigabit
Sieć Ethernet 1000 Mb/s

Standardy sieci Ethernet 1000 Mb/s, czyli Gigabit Ethernet, umożliwiają transmisję zarówno w medium miedzianym, jak i światłowodowym. Standard 1000BASE-X, znany również pod nazwą IEEE 802.3z, opisuje pełnodupleksową technologię światłowodową, która umożliwia transmisję z prędkością 1 Gb/s. Natomiast standard 1000BASE-T, lub inaczej IEEE 802.3ab używa kabli miedzianych o kategorii 5 lub wyższej.

Jak pokazano na rysunku , w technologiach 1000BASE-TX, 1000BASE-SX i 1000BASE-LX używane są te same parametry czasowe. Czas transmisji bitu wynosi 1 nanosekundę (0,000 000 001 sekundy) czyli 1 miliardową część sekundy. Format ramki sieci Gigabit Ethernet jest taki sam jak w sieciach Ethernet 10 Mb/s i 100 Mb/s. Sieci Gigabit Ethernet w zależności od implementacji mogą stosować różne metody zamiany ramek na bity przesyłane w kablu. Na rysunku przedstawiono formaty ramek sieci Ethernet.

Różnice między klasyczną technologią Ethernet, technologią Fast Ethernet i Gigabit Ethernet występują w warstwie fizycznej. Skrócony z powodu większej prędkości stosowanej w nowszych standardach czas transmisji bitu wymaga specjalnego traktowania. Ponieważ bity są przekazywane do medium w krótszym czasie i częściej, taktowanie staje się bardzo istotne. Transmisja o dużej prędkości wymaga częstotliwości bliskich wartościom krytycznym dla medium miedzianego. Powoduje to większą podatność bitów na szum w medium miedzianym.

Ten problem wymagał wprowadzenia w sieciach Gigabit Ethernet dwóch oddzielnych etapów kodowania. Transmisja danych stała się bardziej efektywna dzięki wprowadzeniu kodów reprezentujących strumień bitów. Zakodowane dane umożliwiają synchronizację, efektywne wykorzystanie pasma oraz mają zwiększony odstęp sygnału od szumu.

W warstwie fizycznej wzorce bitów z warstwy MAC są zamieniane na symbole. Symbolami mogą być także takie informacje sterujące, jak początek i koniec ramki lub znacznik wolnego medium. Podczas kodowania ramka jest zamieniana na symbole sterujące i symbole danych w celu zwiększenia przepustowości sieci.

W światłowodowych sieciach Gigabit Ethernet (standard 1000BASE-X) używane jest kodowanie 8B/10B, które jest podobne do kodowania 4B/5B. Następnie stosowany jest prosty kod liniowy NRZ (Non-Return to Zero), kodujący światło wprowadzane do włókna optycznego. Zastosowanie prostszego procesu kodowania jest możliwe dzięki temu, że światłowód może przenosić sygnały o szerszym paśmie.


Łącza WWW