Gdy promień światła (promień padający) uderza w lśniącą powierzchnię
płaskiego kawałka szkła, część energii światła w promieniu jest odbijana.
Kąt pomiędzy promieniem padającym a prostą prostopadłą do powierzchni
szkła przechodzącą przez punkt padania promienia padającego jest nazywany kątem
padania. Prosta prostopadła jest nazywana normalną. Nie jest to promień
światła, ale narzędzie umożliwiające pomiar kątów. Kąt pomiędzy promieniem
odbitym a normalną jest nazywany kątem odbicia. Prawo odbicia mówi, że kąt
odbicia promienia światła jest równy kątowi padania. Innymi słowy, kąt, pod
jakim promień światła uderza w powierzchnię odbijającą, określa kąt, pod jakim
promień zostanie odbity od tej powierzchni.
