Protokół HTTP (ang. Hypertext Transfer Protocol) działa w
sieci WWW, która jest najszybciej rozwijającą się i najczęściej używaną częścią
Internetu. Jednym z głównych powodów niezwykłego rozwoju sieci WWW jest
związana z nią łatwość dostępu do informacji. Przeglądarka WWW jest aplikacją
typu klient-serwer, co oznacza, że do funkcjonowania wymaga zarówno komponentów
klienta, jak i serwera. Dane są prezentowane przez przeglądarkę WWW w formie
multimedialnej na stronach WWW, które wykorzystują tekst, grafikę, dźwięk i
pliki wideo. Strony WWW są tworzone za pomocą języka służącego do formatowania
zwanego HTML (ang. Hypertext Markup Language). Polecenia języka HTML tak
kierują pracą przeglądarki WWW na danej stronie WWW, by przedstawiła ona wygląd
tej strony w określony sposób. Co więcej, język HTML określa miejsca
umieszczenia tekstu, plików i obiektów, które mają być przesłane z serwera WWW
do przeglądarki.
Hiperłącza sprawiają, iż poruszanie się po sieci WWW
jest proste. Hiperłącze jest obiektem, wyrazem, frazą lub obrazkiem na stronie
WWW. Po jego kliknięciu przeglądarka zostaje przekierowana na inną stronę WWW.
Strona WWW zawiera (przeważnie ukryty w opisie HTML) adres lokalizacji znany
jako adres URL (ang. Uniform Resource Locator).
W adresie URL
http://www.cisco.com/edu/, część „http://” informuje przeglądarkę o tym,
jakiego protokołu należy użyć. Druga część, „www” jest nazwą hosta lub nazwą
określonej maszyny o danym adresie IP. Ostatnia część, „/edu/”, identyfikuje
położenie na serwerze określonego folderu zawierającego domyślną stronę WWW.
Zwykle przeglądarka WWW otwiera się na stronie początkowej lub
„domowej" (ang. home). Adres URL strony domowej został wcześniej
zapisany w obszarze konfiguracji przeglądarki WWW i może być zmieniony w
dowolnym momencie. Na stronie startowej można kliknąć jedno z hiperłączy do
stron WWW lub wpisać adres URL na pasku adresu przeglądarki. Przeglądarka WWW
sprawdza protokół pod kątem potrzeby otwarcia innego programu, a następnie za
pomocą systemu DNS określa adres IP serwera WWW. Następnie warstwy
transportowa, sieci, łącza danych i fizyczna współdziałają w celu zainicjowania
sesji z serwerem WWW. Dane przesyłane do serwera HTTP zawierają nazwę katalogu
z lokalizacją strony WWW. Dane mogą również zawierać nazwę konkretnego pliku ze
stroną HTML. Jeśli żadna nazwa nie została podana, zostaje użyta nazwa domyślna
określona w konfiguracji serwera.
Serwer w odpowiedzi na żądanie wysyła
do klienta WWW cały tekst, pliki audio i wideo oraz grafikę, zgodnie z
instrukcjami HTML. Wszystkie te pliki zostają ponownie złożone przez
przeglądarkę po stronie klienta w celu utworzenia widoku strony WWW, a
następnie sesja zostaje zakończona. Po kliknięciu innej strony znajdującej się
na tym samym lub innym serwerze cały proces zaczyna się od nowa.
Ćwiczenie w laboratorium: Program Protocol Inspector, protokoły TCP i
HTTP
Ćwiczenie to ma na celu zastosowanie programu Protocol Inspector lub
odpowiadającego mu oprogramowania do przeglądania dynamicznych operacji
protokołu TCP. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na operacje protokołu HTTP
związane z dostępem do stron WWW.