Korzystając z technik LAN i WAN, można połączyć wiele komputerów. W
celu zapewnienia rozmaitych usług połączone siecią komputery realizują różne
funkcje we wzajemnych relacjach.
W przypadku niektórych zastosowań komputery muszą działać jak
równorzędni partnerzy. Inne aplikacje udostępniają swoje funkcje w sieci, co
powoduje powstawanie nierównorzędnych relacji, w których jeden komputer
obsługuje wiele innych. W obu wypadkach dwa komputery zwykle komunikują się ze
sobą przy użyciu protokołów typu żądanie-odpowiedź. Jeden komputer wysyła
żądanie udostępnienia usługi, a drugi odbiera je i reaguje na nie. Komputer
żądający staje się klientem, a komputer odpowiadający — serwerem.
W
sieci węzłów równorzędnych komputery działają jak równorzędni partnerzy. W
takim układzie każdy komputer może realizować zarówno funkcje klienta, jak i
serwera. W danej chwili komputer A może zażądać pliku z komputera B, który
zareaguje, udostępniając ten plik komputerowi A. Komputer A działa jako klient,
a komputer B działa jako serwer. Później oba komputery mogą się zamienić
rolami.
W sieci węzłów równorzędnych poszczególni użytkownicy kontrolują
swoje własne zasoby. To oni decydują, czy udostępnić określone pliki innym
użytkownikom.

Mogą także zażądać hasła przed umożliwieniem innym dostępu do swoich
zasobów. Ponieważ to użytkownicy podejmują decyzje, nie ma centralnego punktu
sterowania lub administrowania siecią. Ponadto poszczególni użytkownicy muszą
tworzyć swoje własne kopie zapasowe systemów, aby mieć możliwość odzyskania
danych w przypadku awarii. Gdy dany komputer działa jako serwer, jego
użytkownik może zauważyć obniżenie wydajności wynikające z obsługi żądań
pochodzących z innych komputerów.
Instalacja i obsługa sieci węzłów
równorzędnych jest względnie łatwa. Oprócz odpowiedniego systemu operacyjnego
zainstalowanego w komputerach nie są potrzebne żadne dodatkowe urządzenia.
Ponieważ to użytkownicy zarządzają swoimi zasobami, administratorzy nie są
potrzebni.
W miarę rozrastania się sieci coraz trudniej jest koordynować relacje między
równorzędnymi węzłami. Sieć węzłów równorzędnych działa dobrze, gdy jest w niej
10 lub mniej komputerów. Ze względu na to, że sieci węzłów równorzędnych nie są
zbyt dobrze skalowalne, ich wydajność gwałtownie maleje, gdy liczba komputerów
w sieci rośnie. Poza tym, z racji tego, że to użytkownicy sterują dostępem do
zasobów na swoich komputerach, zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa
może być utrudnione. Ograniczenia dotyczące sieci węzłów równorzędnych można
zlikwidować, stosując model pracy klient-serwer.